فهرست مطالب
سندروم TOS شریانی در یک نگاه
سندروم خروجی قفسه سینه شریانی (TOS شریانی)، نادرترین شکل از سندروم TOS می باشد که تنها ۱ درصد موارد سندروم خروجی قفسه سینه را به خود اختصاص می دهد، در حالی که علائم این سندروم، قاطع‌ترین مورد برای انجام مداخله جراحی است، زیرا این بیماری سبب بروز عوارض ترومبوآمبولیک (مانند آمبولی ریوی) و عوارض ایسکمیک (مانند ایسکمی و از دست دادن اندام درگیر) می‌شود.
سندروم TOS شریانی در اثر فشرده سازی شریان ساب کلاوین در مثلث اسکالن در خروجی قفسه سینه ایجاد می شود که متعاقب تنگی ایجاد شده در شریان مذکور منجر به ایجاد انسداد شریانی یا آنوریسم می شود. این ضایعات شریانی تقریبا همیشه در ارتباط با سندروم دنده گردنی مادرزادی یا سایر ناهنجاری های استخوانی در محل خروجی قفسه سینه رخ می دهند.
این سندرم با سیر بالینی بروز رویدادهای ناشی از فشرده سازی شریانی، اتساع شریانی پس از تنگی که منجر به تخریب آنوریسم و در نهایت آمبولی به اندام و ریه می شود، تظاهر پیدا می کند..
آسیب شناسی سندروم
سندروم TOS شریانی معمولا با ناهنجاری مادرزادی در ساختارهای آناتومیک خروجی قفسه سینه یا پس از بروز سانحه در خروجی قفسه سینه همراه است. ناهنجاری موردنظر که شریان ساب کلاوین را تحت فشار قرار می دهد، معمولا یک دنده اول گردنی یا دنده اول غیرعادی ، شکستگی استخوان ترقوه یا به ندرت، محل قرارگیری غیرعادی عضله اسکلن قدامی است.
پاتوفیزیولوژی بر اساس اثرات فشرده سازی شریانی توسط دنده اول غیرعادی ، دنده گردنی یا عضله اسکالن قدامی است.
تنگی شریان ساب کلاوین با اختلال در همودینامیک جریان خون در این شریان، منجر به اتساع شریانی پس از تنگی یا تشکیل آنوریسم، ترومبوز دیواره شریان و آمبولیزاسیون دیستال به اندام و بروز عوارض ایسکمیک می شود.
شایع ترین تظاهرات بالینی این سندروم ناشی از میکروآمبولیزاسیون به دست است که باعث بروز علائم ایسکمیک در اندام مانند قرمزی یا کبودی، درد اندام در حرکت یا لنگش و یا حتی بروز زخم می شود.
انسداد یا آنوریسم شریان ساب کلاوین ممکن است بدون علامت باشد و همراه با انسداد هایی که با اختلاف فشار خون قابل توجه بین بازوها و یا همراه با آنوریسم ها شناسایی شود و گاهی اوقات به صورت یک توده بدون درد و غیرحساس به لمس در قسمت جانبی گردن ظاهر شود.
ارزیابی بالینی می تواند شامل گرفتن شرح حال از سابقه ترومای قبلی، سابقه فعالیت های ورزشی، عوامل تشدید کننده و همچنین مانورهای تحریک آمیز مانند تست چرخش خارجی و دور شدن ۹۰ درجه بازو (ROOS) در حین ارزیابی نبض های انتهایی اندام باشد.
به طور کلی، تظاهرات سندروم TOS شریانی را می توان به ترومبوز حاد، تنگی مزمن شریانی، ایسکمی غیر ترومبوتیک، آمبولیزاسیون دیستال یا انسداد کامل شریانی تقسیم کرد.
علائم بالینی سندروم TOS شریانی
علائم بالینی سندروم TOS شریانی نتیجه آمبولی شریانی ناشی از آنوریسم یا تنگی شریان ساب کلاوین است که خود نیز ناشی از آناتومی غیرطبیعی در محل خروجی قفسه سینه است.
تشخیص بالینی سندرم خروجی قفسه سینه چالش برانگیز است و هیچ معیار مشخصی برای تشخیص وجود ندارد.
بیماران مبتلا به TOS شریانی معمولا بدون علامت هستند تا زمانی که آمبولی شریانی رخ دهد. نشانه ها شامل ایسکمی انگشتان اندام درگیر، لنگش اندام و حرکت اندام همراه با درد، رنگ پریدگی، سردی و اختلال حس و درد در دست است.
علائم بالینی این سندروم به ندرت در شانه یا گردن رخ می دهند. بیماران ممکن است از درد اندام در هنگام فعالیت، احساس خستگی زودرس یا احساس “بازوی مرده” شکایت کنند.
علائم شایع سندروم TOS شریانی در یک نگاه، عبارت اند از:
- شروع ناگهانی درد و ضعف در دست
- بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن در دست یا انگشتان دست
- انگشتان سرد و رنگ پریده
- خستگی مزمن بازو در اثر فعالیت یا لنگش بازو
- بروز زخم در اندام یا زخم های بهبود نیافته در انگشتان دست
تاریخچه کاتترهای پورت
فهرست مطالب از زمان باستان تا رنسانس: منشاء دسترسی عروقی ایده دسترسی به پورت برای دسترسی به سیستم عروقی می تواند به تمدن باستان برگردد: زمانیکه اولین اشکال وسایل دسترسی عروقی شامل کاتتر های اولیه و سوزن های توخالی برای خونگیری، تزریق و اهداف تشریفاتی استفاده می شدند . این ابزارهای ابتدایی زمانیکه به صورت
روش های درمانی تومور جسم کاروتید
فهرست مطالب روش های درمانی تومور جسم کاروتید برداشتن تومور جسم کاروتید با جراحی باز، روش اصلی درمان است. روش های درمانی به طور کلی عبارتند از: جراحی باز پرتودرمانی (radiotherapy) آمبولیزاسیون شریانی از طریق کاتتر به روش اندوواسکولار برای متوقف کردن جریان خون به تومور، که ممکن است قبل از انجام جراحی باز برای
کیست بیکر چگونه تشخیص داده می شود؟
فهرست مطالب کیست بیکر چه عوارضی به دنبال خواهد داشت؟ در موارد نادر، کیست بیکر پاره می شود و مایع موجود در کیست به بافت های مجاور در نواحی زانو و ساق پا نشت پیدا می کند و علائمی مانند تورم و قرمزی ساق پا یا کبودی زیر زانو می تواند در نتیجه آن
