تست های تشخیصی متنوعی برای تشخیص و پایش بیماری شریان کرونری وجود دارند که عبارت اند از:
الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب (ECG): این آزمایش، فعالیت الکتریکی قلب شما را اندازه گیری می کند.
تست ورزش (تست استرس): در طول تست استرس ممکن است از شما خواسته شود که بر روی تردمیل بدوید یا راه بروید در حالی که نوار قلب شما نیز همزمان ثبت می شود. فعالیت بدنی نیاز قلب به خون را افزایش می دهد. این آزمایش به پزشکان کمک می کند تا بررسی کنند که آیا قلب به اندازه کافی خون دریافت می کند یا خیر. اگر نمی توانید راه بروید یا بدوید، پزشک ممکن است این آزمایش را با دادن دارو به شما انجام دهد تا ضربان قلب شما سریعتر شود.
اکوکاردیوگرام: این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب شما در حالی که می تپد و فعالیت می کند، استفاده می کند.
کاتتریزاسیون قلبی یا آنژیوگرافی شریان کرونری: در طول این آزمایش، پزشک یک کاتتر (لوله نازک) را در یک رگ خونی در پا یا بازو قرار می دهد. سپس لوله را در رگ مربوطه به سمت قلب شما حرکت می دهد. سپس ماده رنگی (ماده حاجب) را که در زیر اشعه ایکس نشان داده می شود به داخل لوله تزریق می کند. این آزمایش می تواند نشان دهد که کدامیک از شریان ها در قلب شما مسدود شده اند یا دارای پلاک های آترواسکلروزی یا کلسیفکاسیون هستند.
درمان های اصلی برای بیماری شریان کرونری عبارتند از:
اصلاح سبک زندگی:
در جهت کاهش خطر ابتلا به حمله قلبی و مرگ و میر ناشی از آن، موارد ذیل را رعایت کنید:
دارودرمانی:
داروهای درمان بیماری های قلبی بسیار مهم هستند. برخی از داروها خطر ابتلا به حملات قلبی را کاهش می دهند و می توانند به شما کمک کنند تا طولانی تر زندگی کنید. اما شما باید آن داروها را به صورت منظم مصرف کنید. داروهایی که پزشک شما ممکن است تجویز کند عبارتند از:
توجه: افرادی که درد قفسه سینه ناشی از بیماری شریان کرونری دارند (که “آنژین صدری” نیز نامیده می شوند) می توانند داروهایی را برای تسکین درد خود مصرف کنند. این داروها شامل “نیترات ها”، “بتابلاکر ها” و دیگر رده های دارویی می باشند.
استنت گذاری:
در این روش درمانی، پزشک یک کاتتر (لوله پلاستیکی نازک) را در شریان مسدود شده قرار می دهد و از یک بالون کوچک برای باز کردن انسداد استفاده می کند (آنژیوپلاستی با بالون). سپس پزشک یک لوله مش کوچک به نام “استنت” را در داخل شریان قرار می دهد تا آن را باز نگه دارد (آنژیوپلاستی با استنت).
جراحی بای پس شریان کرونری (CABG):
جراحی بای پس (همچنین به عنوان “پیوند بای پس شریان کرونری” یا CABG نیز شناخته می شود). در این روش جراحی، پزشک یک قطعه رگ خونی را از قسمت دیگری از بدن (مانند ورید صافن بزرگ پا) خارج می کند. سپس رگ خونی را به بالا و پایین منطقه ای از رگی که مسدود شده است، وصل می کند و جریان خون را در رگ مسدود شده مجددا برقرار می کند. این روش جراحی، جریان خون شریان کرونری را در مسیری به غیر از مسیر مسدود شده برقرار می کند و به بخشی از قلب که به علت انسداد شریانی خون نمی گرفت، خونرسانی می کند.
فهرست مطالب بیماری شریان کرونری چیست؟ بیماری شریان کرونری (شریان های خونرسانی کننده به عضله قلب) یک بیماری است که بیماران را در معرض خطر حمله قلبی و سایر انواع بیماری های قلبی قرار می دهد. در افرادی که بیماری شریان کرونری دارند، شریان های خونرسانی کننده به قلب توسط رسوبات چربی مسدود می شوند.
فهرست مطالب بیماری شریان کاروتید چیست؟ بیماری شریان کاروتید، یک بیماری است که می تواند خطر ابتلا به سکته مغزی را افزایش دهد. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که رسوبات چربی به نام پلاک در داخل رگ های خونی به نام “شریان های کاروتید” ایجاد می شوند. شریان های کاروتید، رگ های اصلی
فهرست مطالب آترواسکلروز (تصلب شرایین) چیست؟ آترواسکلروز شرایطی است که در آن رسوبات چربی به نام “پلاک” در داخل شریان های بدن ایجاد می شود. همانطور که پلاک ها بزرگتر می شوند، رگ های خونی باریک و تنگ می شوند. این بدان معنی است که رگ های خونی نمی توانند به اندازه گذشته، خون
Powered by WPtouch Mobile Suite for WordPress
