فهرست مطالب
کارگذاری کاتتر ورید مرکزی چه عوارض احتمالی در پی دارد؟
استفاده از کاتتر ورید مرکزی اغلب برای بهبود بیماران بدحال بسیار مهم و حیاتی است. دسترسی ورید مرکزی به طور گسترده برای اقدامات مهم از جمله احیای سریع مایعات، تجویز دارو، تغذیه تزریقی و حتی برای انجام همودیالیز استفاده می شود.
انواعی از عوارض مرتبط با کاتترهای ورید مرکزی شامل موارد مرتبط با قرار دادن کاتتر و مسائل مربوط به دسترسی فوری وریدی، و همچنین عوارض طولانی مدت (به مدت بیش از یک هفته) مانند نقص عملکرد کاتتر، تنگی یا ترومبوز ورید مرکزی یا کاتتر می باشند. عفونت مرتبط، تعداد و شدت عوارض با افزایش اندازه کاتتر، کارگذاری چندین کاتتر به طور همزمان یا متوالی و طولانی تر شدن زمان باقی ماندن کاتتر در عروق افزایش مییابد.
عوارض مرتبط با کارگذاری و محل قرارگیری دسترسی ورید مرکزی
عوارض مرتبط با کارگذاری کاتتر به محل قرار دادن آن بستگی دارد. محل کاتتریزاسیون ایده آل جایی است که ترومبوز کمتر، میزان عفونت کمتر و عوارض مکانیکی کمتری داشته باشد. به همین دلیل، از ورید فمورال (رانی) به دلیل میزان بالاتر عفونت و ترومبوز در مقایسه با ورید ساب کلاوین (زیرترقوه ای) برای قرار دادن کاتتر اجتناب می شود.
پنوموتوراکس (تجمع هوا در فضای پلور):
پنوموتوراکس یک عارضه جدی است. کاتتریزاسیون ورید مرکزی در محل های ژوگولار داخلی، ساب کلاوین، شایع ترین علت بروز پنوموتوراکس ناشی از اعمال درمانی و جراحی است. بروز پنوموتوراکس مربوط به دسترسی مرکزی به محل دسترسی و وجود عوامل خطر زمینه ای مانند بیماری ریوی، دسترسی اولیه ناموفق، بی تجربگی اپراتور و شرایط کارگذاری (اورژانسی یا انتخابی)) بستگی دارد.
توجه: البته که طبق بررسی ها قرار دادن کاتتر از محل ورید ژوگولار داخلی با میزان کم پنوموتوراکس همراه است.
آمبولی هوای وریدی:
آمبولی هوا یک عارضه نادر اما بالقوه کشنده است که در دسترسی ورید مرکزی می تواند رخ دهد. آمبولی هوای وریدی می تواند در زمان قرار دادن کاتتر ورید مرکزی، در حین استفاده از کاتتر یا در زمان برداشتن کاتتر رخ دهد. هنگامی که یک سوزن یا کاتتر به اتمسفر (هوای آزاد) باز می شود، هوا به راحتی وارد فضای عروقی می شود. وضعیت عمودی در هنگام کارگذاری، کاهش حجم مایعات بدن، استنشاق خود به خودی هوا در حین کارگذاری، و بی توجهی به بستن خروجی کاتتر، خطر ورود هوا را افزایش می دهد.
آسیب شریانی:
یک عارضه احتمالی مرتبط با دسترسی وریدی مرکزی، سوراخ کردن ناخواسته یک شریان مرتبط و مجاور با سوزن (به عنوان مثال، شریان فمورال مشترک، شریان کاروتید، شریان ساب کلاوین) به جای ورید مورد هدف است.
در حالی که از دست دادن وسیع خون مرتبط با قرار دادن کاتتر ورید مرکزی غیر معمول است، هماتوم هایی که پس از سوراخ شدن شریانی ناخواسته تشکیل می شوند می توانند ساختارهای مرتبط و مجاور را فشرده کنند و به عنوان مثال در مورد سوراخ ناخواسته شریان کاروتید، می توانند راه هوایی را مسدود کنند و تهدید کننده حیات باشد.
آریتمی:
آریتمی های ایجاد شده در حین انجام مداخله درمانی در سراسر جهان در نتیجه قرار دادن سیم راهنما (گاید وایر) یا کاتتر در سمت راست قلب است. محدود کردن عمق وارد کردن گاید وایر به کمتر از ۱۶ سانتی متر از بروز این عارضه جلوگیری می کند.
عفونت مرتبط با دسترسی ورید مرکزی (عفونت موضعی یا خونی)
عفونت موضعی: عفونت های موضعی شامل مواردی است که بر محل خروج کاتتر ورید مرکزی تاثیر می گذارد یا در مورد کاتترهای تونلی، خود مجل تونل شدن کاتتر در زیر پوست، منشا بروز عفونت است.
عفونت سیستمیک: تظاهرات سیستمیک می تواند شامل تب، لرز، ناراحتی یا ناپایداری همودینامیک به عنوان علائم باکتریمی (عفونت خونی باکتریال) و سپسیس یا اندوکاردیت یا آمبولی سپتیک (عفونی) باشد.
عوارض انسدادی ورید مرکزی
انسداد وریدی مرکزی:
ارتباط قوی بین کاتتریزاسیون وریدی مرکزی و گسترش انسداد ورید مرکزی وجود دارد. کانولاسیون وریدی ناحیه ای از آسیب عروقی را ایجاد می کند که پس از بهبودی منجر به تنگی فیبروتیک در آن ناحیه می شود.
تنگی ورید مرکزی:
تنگی ورید مرکزی با دسترسی به رگ های ژوگولار داخلی و ساب کلاوین در ارتباط است، اما همچنین در مورد کاتترهایی که به صورت محیطی وارد عروق شده اند نیز رخ می دهد. به نظر می رسد خطر تنگی ورید مرکزی با قرار دادن کاتتر ورید مرکزی در ورید ژوگولار داخلی یا ساب کلاوین چپ در مقابل ورید ژوگولار داخلی یا فمورال راست، زمان طولانی تر باقی ماندن کاتتر و استفاده از کاتترهای دیالیز در مقابل کاتترهای کوچکتر و انعطاف پذیرتر افزایش می یابد.
اکثر تنگی های ورید مرکزی بدون علامت هستند. تنگی ورید مرکزی گاهی اوقات به طور اتفاقی در ارتباط با قرار دادن کاتتر تشخیص داده می شود. هنگامی که علائم رخ می دهد، بیماران ممکن است از ادم اندام فوقانی، سطوح متغیر درد و تشکیل وریدهای جانبی (کولترال) شکایت کنند. هنگامی که ورید اجوف فوقانی درگیر است، بیماران ممکن است علائم مرتبط با سندرم ورید اجوف فوقانی مانند سردرد، ادم صورت، تنگی نفس و خشونت صدا را تجربه کنند.
ترومبوز وریدی مرتبط با کاتتر:
ترومبوز وریدی مرتبط با کاتتر یک عارضه شایع مرتبط با کاتتر ورید مرکزی است و تخمین زده می شود که ۱۰ درصد از تمام ترومبوزهای ورید عمقی (DVT) در بزرگسالان را تشکیل می دهد. اکثر موارد DVT مربوط به کارگذاری کاتتر در عروق اندام فوقانی رخ می دهد. عوامل خطر بروز این عارضه شامل بدخیمی، سابقه ترومبوز وریدی قبلی، بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، شرایط افزایش انعقادپذیری و عفونت است. علائم متغیر هستند و به محل ترومبوز، میزان و مدت زمان ترومبوز بستگی دارد. درد اندام و ادم اغلب مشاهده می شود، اگرچه بسیاری از آنها بدون علامت هستند.
کاتتر ورید مرکزی-اورژانس های کارگذاری کاتتر وریدی مرکزی مانند تریپل لومن چیست؟
فهرست مطالب در موارد اورژانسی چه نوع کاتتر ورید مرکزی کارگذاری می شود؟ کاتتر ورید مرکزی (Central Venous Catheter) تک و چند زبانه (مانند دابل لومن یا تریپل لومن) موقت، دستگاه های دسترسی وریدی حاد و اورژانسی هستند که دسترسی وریدی قابل اطمینانی را برای پایش بیمار، مداخلات درمانی تهاجمی، درمان دارویی، احیای بیمار با
کاتتر ورید مرکزی-چه زمانی از کاتتر ورید مرکزی برای بیماران استفاده می شود؟
فهرست مطالب دسترسی ورید مرکزی چیست؟ یک دستگاه دسترسی ورید مرکزی یعنی یک کاتتر ورید مرکزی (central venous catheter) را در یک ورید مرکزی قفسه سینه (به عنوان مثال، ورید اجوف فوقانی، ورید براکیوسفالیک، ورید ساب کلاوین(زیرترقوه ای)، ورید ژوگولار(گردنی) داخلی) یا سیستم وریدی ایلیو کاوال (به عنوان مثال، ورید اجوف تحتانی، ورید ایلیاک،
همه چیز درباره کاتتر های ورید مرکزی (CVCs)
فهرست مطالب کاتتر ورید مرکزی (Central venous catheter) چیست؟ کاتتر لاین مرکزی یا “لاین مرکزی” نوع خاصی از IV (دسترسی وریدی) است. شما همچنین ممکن است نام لاین مرکزی را به نام “کاتتر ورید مرکزی” (CVC) شنیده باشید. دستگاه دسترسی وریدی مرکزی، به عنوان یک کاتتر قرار داده شده در یک ورید مرکزی قفسه