فهرست مطالب
کیست بیکر (Baker's Cyst) چیست؟
کیست بیکر (Baker’s cyst) که به نام کیست پوپلیتئال یا پارامنیسکال نیز شناخته می‌شود، یک کیسه پر از مایع است که در پشت زانو قرار دارد.
این کیست به شکل تورم در حفره پوپلیتئال واقع در پشت زانو تظاهر پیدا می کند که ناشی از بزرگ شدن بورسا (Bursae، نوعی بافت پیوندی محافظ) در میان دو عضله گاستروکنمیوس و سمی‌ممبرانوس واقع در پشت زانو و ساق پا می باشد.
در بزرگسالان، کیست بیکر بیشتر در سنین ۳۵ تا ۷۰ سال رخ می دهد، در حالی که در کودکان، کیست بیکر بیشتر در سنین ۴ تا ۷ سال رخ می دهد.
کیست پوپلیتئال در بزرگسالان اغلب با بیماری های تخریب کننده مفصل (Degenerative joint disease) مانند استئوآرتریت، بیماری التهابی مفصلی یا آسیب (ترومای) مفصلی همراهی دارد.
این نوع از کیست ها معمولا در بیماران مسن تر مبتلا به بیماری مفصلی به فضای مفصلی مفصل زانوی مجاور راه دارند و از این رو حاوی مایع مفصلی (مایع سینوویال) هستند و کیست ارتباطی نامیده می شوند.
در کودکان، کیست پوپلیتئال معمولا به عنوان یک بیماری اولیه ایجاد می شوند و برخلاف بزرگسالان به دلیل فتق (بیرون زدگی) کپسول مفصلی زانو به حفره پشت زانو ایجاد می شود و همچنین به فضای مفصلی زانو راه ندارد.
علل بروز کیست بیکر
وجود یک مایع روان کننده به نام مایع سینوویال (مایع مفصلی) به چرخش و حرکت آرام پا در مفصل زانو کمک می کند و اصطکاک بین قسمت های متحرک زانو را کاهش می دهد. اما گاهی اوقات، بیماری های زمینه ای می تواند باعث شود که مفصل زانو بیش از حد مایع سینوویال تولید کند و کپسول مفصلی دچار فتق شود یا بورسای موجود حفره پوپلیتئال در اثر فشار وارده بزرگ شود. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، مایع می تواند در پشت زانو جمع شود و منجر به ایجاد کیست بیکر شود.
مکانیسم های شایع ایجاد کننده کیست بیکر به شرح ذیل هستند:
- افزایش تولید مایع سینوویال در پاسخ به تروما (به عنوان مثال، پارگی منیسک) یا بیماری مفصلی (به عنوان مثال، روماتیسم مفصلی)
- تجمع مایع سینوویال در حفره پوپلیتئال به دلیل عملکرد مشابه دریچه عضلات ناحیه پوپلیتئال در کنترل تبادل مایع بین فضای مفصلی و کیست در اثر حرکات زانو
- هنگامی که زانو خم می شود، فشار مفصل مایع سینوویال را به داخل بورسا وارد می کند، از سوی دیگر وقتی زانو در وضعیت افقی قرار می گیرد، عضلات ناحیه پوپلیتئال مسیر بین فضای مفصلی و حفره پوپلیتئال را می بندد که از خروج مایع از این حفره جلوگیری می کند
- بزرگ شدن بورسای گاستروکنمیوس-سمی ممبرانوس به علت وارد شدن ضربه های کوچک به بورسا همراه با انقباضات عضلانی
- فتق کپسول مفصلی به حفره پوپلیتئال.
علائم بالینی
کیست های بیکر اغلب بدون علامت هستند و به صورت تصادفی در حین یک مطالعه تصویربرداری که در شک به تشخیص دیگری (مانند پارگی منیسک یا پارگی رباط صلیبی قدامی) انجام شده است، تشخیص داده می شوند .
علائم بالینی کیست بیکر، تحت تأثیر اندازه کیست، بیماری مفصلی مرتبط، و وجود یا عدم وجود عوارضی مانند دایسکشن کیست یا پارگی آن است.
علائم بالینی شایع عبارتند از:
- درد در پشت زانو
- سفتی زانو
- تورم یا برآمدگی در پشت زانو، به خصوص زمانی که پا در وضعیت صاف و افقی قرار دارد
ارتباط میان علائم و فعالیت بدنی:
- اغلب بیماران هنگامی که برای مدتی طولانی بایستند یا خم شوند، علائم آنها بدتر می شود.
- علائم و تورم گاهی اوقات با انجام فعالیت بدتر می شود
در مقاله آتی به تفصیل درباره عوارض کیست بیکر بحث خواهد شد و اما لازم به ذکر است که در برخی موارد، کیست های بیکر پاره می شوند و مایع موجود در کیست به بافت های مجاور نشت پیدا می کند و علائمی مانند تورم و قرمزی ساق پا یا کبودی زیر زانو می تواند در نتیجه آن ایجاد شود.
کیست بیکر چگونه تشخیص داده می شود؟
فهرست مطالب کیست بیکر چه عوارضی به دنبال خواهد داشت؟ در موارد نادر، کیست بیکر پاره می شود و مایع موجود در کیست به بافت های مجاور در نواحی زانو و ساق پا نشت پیدا می کند و علائمی مانند تورم و قرمزی ساق پا یا کبودی زیر زانو می تواند در نتیجه آن
تومور جسم کاروتید را چگونه تشخیص می دهیم؟
فهرست مطالب تومور جسم کاروتید چگونه تشخیص داده می شود؟ تومور جسم کاروتید (CBT) معمولا به صورت توده های گردنی بدون علامت تظاهر پیدا می کند که در زیر زاویه فک تحتانی (mandible) قرار دارد. گرفتن شرح حال مناسب و معاینه بالینی دقیق نواحی گردن در تشخیص از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. تشخیص
کیست بیکر چه علائمی دارد؟
فهرست مطالب کیست بیکر (Baker’s Cyst) چیست؟ کیست بیکر (Baker’s cyst) که به نام کیست پوپلیتئال یا پارامنیسکال نیز شناخته می‌شود، یک کیسه پر از مایع است که در پشت زانو قرار دارد. این کیست به شکل تورم در حفره پوپلیتئال واقع در پشت زانو تظاهر پیدا می کند که ناشی از بزرگ شدن
